20 czerwca 2006klub 4 Róże dla Lucienne, Zielona Góra
"To co widzimy dookoła nas to tylko fragmenty rzeczywistości. Rozsypane jak puzzle, które można wciąż układać na nowo i w coraz to innych, nowszych konfiguracjach. Te odrębne i obce sobie elementy zestawiane nabierają nowych wartości, nowego znaczenia. Często dość zaskakującego.
Ta "zabawa" to mój sposób na oswojenie rzeczywistości, udomowienie obcych sobie miejsc poprzez Łączenie. Nie są to fotografie zabytków, widoków, czy miejsc znanych z pocztówek i albumów: rzeczy ładnych i miłych dla oka. Odrapane fragmenty elewacji, murów, dzięki swym podobieństwom łączą się w malowniczą mozaikę, zaczynają współistnieć i tworzyć nowy umowny obraz rzeczywistości, którą każdy z nas widzi lecz nie zawsze chce dostrzec. A rzeczy najciekawsze rozgrywają się na styku. Tak oswajam cztery miasta: Bydgoszcz, Toruń, Warszawę i Łódź, z którymi jestem związana. To wszystko nie jest tak naprawdę wszystkim. To tylko fragment, jedna z wielu możliwości i wcale nie twierdzę, że to ta ostateczna."
Ta "zabawa" to mój sposób na oswojenie rzeczywistości, udomowienie obcych sobie miejsc poprzez Łączenie. Nie są to fotografie zabytków, widoków, czy miejsc znanych z pocztówek i albumów: rzeczy ładnych i miłych dla oka. Odrapane fragmenty elewacji, murów, dzięki swym podobieństwom łączą się w malowniczą mozaikę, zaczynają współistnieć i tworzyć nowy umowny obraz rzeczywistości, którą każdy z nas widzi lecz nie zawsze chce dostrzec. A rzeczy najciekawsze rozgrywają się na styku. Tak oswajam cztery miasta: Bydgoszcz, Toruń, Warszawę i Łódź, z którymi jestem związana. To wszystko nie jest tak naprawdę wszystkim. To tylko fragment, jedna z wielu możliwości i wcale nie twierdzę, że to ta ostateczna."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz