27 czerwca 2009Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra
W Muzeum zaprezentowano osiemdziesiąt prac Sławomira Łuczyńskiego. Rysunki utrzymane są w charakterystycznym dla Artysty stylu - wypracowane, solidne warsztatowe rzemiosło spotyka się tu z rubasznym, często nieco makabrycznym humorem. Czarny humor zdaje się dominować, na wielu pracach spotkamy motywy śmierci, starości i choroby. Niby nie kojarzy się to z satyrą, ale z drugiej strony...Z drugiej strony cóż pozostaje nam w obliczu nieuniknionej grozy jak nie śmiech? I prace Łuczyńskiego ten śmiech wyzwalają, oswajają horror ostateczności.
Sporo jest tu też żartu obyczajowego, z polityki, mechanizmów władzy, małżeństwa, pijaństwa. Tu śmiech rodzi się już inny, rubaszny, krzepiący.
Jest też tej wystawie kilka rysunków innych, przypominających raczej obrazy surrealistów. Nie wyrwą nam z trzewi chichotu, ale chyba to właśnie te prace najdłużej zapamiętamy.
Jak choćby tą z latarnią morską, do której zlatują się ćmy wielkości kaszalotów...
Wystawa została zorganizowana (obok Muzeum Ziemi Lubuskiej) wspólnie z Lubuskim Stowarzyszeniem Miłośników Działań Kulturalnych Debiut, Galerią Krzywe Zwierciadło i Galerią Twórców Galera.
Sporo jest tu też żartu obyczajowego, z polityki, mechanizmów władzy, małżeństwa, pijaństwa. Tu śmiech rodzi się już inny, rubaszny, krzepiący.
Jest też tej wystawie kilka rysunków innych, przypominających raczej obrazy surrealistów. Nie wyrwą nam z trzewi chichotu, ale chyba to właśnie te prace najdłużej zapamiętamy.
Jak choćby tą z latarnią morską, do której zlatują się ćmy wielkości kaszalotów...
Wystawa została zorganizowana (obok Muzeum Ziemi Lubuskiej) wspólnie z Lubuskim Stowarzyszeniem Miłośników Działań Kulturalnych Debiut, Galerią Krzywe Zwierciadło i Galerią Twórców Galera.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz