Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze
Autorka i jeden z uśmiechów
„Świat jest planetą ludzi uśmiechniętych. Jedną z cech
łączących ludzi wszystkich ras i kultur jest zdolność do uśmiechania się,
zdolność, którą posiadamy wszyscy niezależnie od tego, jaki mamy kolor skóry,
jakim mówimy językiem, czy jaką wyznajemy religię.”
Ryszard Kapuściński
(ze wstępu do albumu ”Uśmiech świata”)
Elżbieta Dzikowska, Andrzej Toczewski (dyrektor Muzeum Ziemi Lubuskiej),
Tomasz Daiksler (kurator wystawy)
„Gdy nie wiesz co podarować – podaruj uśmiech” - to chińskie
przysłowie dało tytuł wystawie fotografii Elżbiety Dzikowskiej „Uśmiech
świata”. Można zobaczyć na niej ponad 30
zdjęć wykonanych przez podróżniczkę w trakcie jej licznych wędrówek po świecie.
Ta ekspozycja to swego rodzaju reportaż, ukazujący ludzi z różnych zakątków
świata, różnych ras, narodowości, wyznań i różnych kultur. Motywem łączącym
tych wszystkich ludzi jest uśmiech. Elżbieta Dzikowska swymi zdjęciami
przekonuje nas, że uśmiech to rodzaj języka, który zrozumiały jest na całym
świecie, wśród ludzi nawet najbardziej odmiennych kultur. Według Ryszarda
Kapuścińskiego podróżniczka ukazuje Ziemię, jako planetę ludzi uśmiechniętych.
Sama Autorka zauważa, iż – paradoksalnie – znacznie więcej uśmiechniętych ludzi
spotkała w krajach uboższych: w Indiach, Nepalu, w krajach Ameryki Środkowej
czy Afryki, a więc tam, gdzie życie jest trudniejsze, niż na przykład w
Europie.
Ta obserwacja skłoniła Elżbietę Dzikowską do zadedykowania
wystawy przede wszystkim Polakom, by bardziej otwarcie, optymistycznie i
życzliwie spojrzeli na siebie i świata. By spojrzeli na świat z uśmiechem.
Wernisażowa publiczność...
Elżbieta Dzikowska - podróżniczka, historyk sztuki, sinolog,
autorka wielu książek, wystaw, filmów dokumentalnych, a także – wspólnie z
Tonym Halikiem – programów telewizyjnych, które cieszyły się ogromną
popularnością wśród milionów widzów m.in.: Tam gdzie pieprz rośnie, Tam gdzie
rośnie wanilia, Tam, gdzie pachnie eukaliptus czy Pieprz i wanilia. Elżbieta Dzikowska i Tony Halik prezentowali
w nich środowisko i kulturę ludzi żyjących w odległych krainach, na innych
kontynentach. Ciekawość świata i chęć podróżowania sprawiły, że razem
przemierzyli niemal cały glob. Po śmierci Tony’ego w 1998 roku zajęła się
głównie popularyzacją ciekawych miejsc w Polsce, realizując krajoznawcze
programy telewizyjne z cyklu Groch i kapusta. Swoją pierwszą podróż Elżbieta
Dzikowska odbyła w 1957 roku do Chin jako studentka sinologii, by dwa lata
później zostać dziennikarzem miesięcznika „Chiny”. Później pracując przez wiele
lat jako korespondentka i specjalista od Ameryki Łacińskiej dla pisma
„Kontynenty” poznała większość krajów tej części świata (Meksyk, Wenezuela,
Kolumbia, Ekwador, Peru, Boliwia, Chile, Wyspa Wielkanocna, Brazylia, Urugwaj,
Kuba, Haiti, Jamajka, Panama i Argentyna). W 1996 roku była inicjatorką budowy
na przełęczy Ticlio w Peru (położonej 4818 m nad poziomem morza) pomnika
inżyniera Ernesta Malinowskiego, budowniczego najwyżej położonej kolei na
świecie (do czasu otwarcia w Chinach kolei tybetańskiej w 2006 r.). Pomnik
(autorstwa Gustawa Zemły) odsłonięto w 1999 roku, czyli w setną rocznicę
śmierci Malinowskiego. Dzięki jej staraniom w 2003 roku powstało Muzeum
Podróżników im. Tony Halika w Toruniu. Jest wiceprezesem polskiego oddziału The
Explorers Club, członkiem polskiej sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia
Krytyków Sztuki (AICA)boraz honorowym członkiem Polonijnego Klubu Podróżnika. W
2006 roku otrzymała Nagrodę Bursztynowego Motyla im. Arkadego Fiedlera.
Spotkanie autorskie; Elżbieta Dzikowska w ogniu pytań Leszka Kani (cień).
No i autografy... Na zdjęciu początek dłuuugiej kolejki.
Wystawę zrealizowano przy pomocy finansowej Urzędu Miasta
Zielona Góra.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz